31 Mayıs 2011 Salı
ÖYKÜ
Yagmurlu bir günde dışarı çıkıp bişey yapasım gelmemişti, ve klasik bir türk filmi izlerken aklıma bi öykü yazmak geldi kısa ama sizinle paylaşmak istedim.
Genç kız hazırlandı.Son kez çıkmadan bir daha aynaya baktı
ve''işte oldu''diyerek odasından çıktı.Aşağı indiğinde babasının
onu kapıda beklediğini gördü.''İyi geceler''diyerek yanından
geçti ve kapıdan çıkarken babasının''bi saniye''dediğini
duydu.Babası kızına yıllardır hayal ettiği hediyesini nihayet
vermişti.Arabasının anahtarını uzattı ve''doğum günün kutlu
olsun kızım''dedi.kız biraz mutlu biraz mutsuz bir yüz
ifadesiyle teşekkür edip babasının yanağına bir öpücük
kondurup buruk bir şekilde evden ayrıldı.Baba,yıllarca kızının
yanında olmamış ve hep pahalı hediyelerle onu avutmaya
çalışmıştı ama bunun farkında bile değildi.
Evde yalnız kalan baba koltuğuna oturdu televizyonu açtı.O
saatte sürekli haber olduğu için içi sıkılarak televizyonu
kapattı ve uyumak için üsk kata çıkmak üzereyken telefon
çaldı.Söylenerek telefonu açmaya gitti ve telefonu açınca
olduğu yerde kalakaldı.Aceleyle evden çıktıı,arbanasına bindi,hayatında hiç kullanmadığı kadar hızlı kullandığı arabayı
bir hastahanenin önünde durdurdu.Aceleyle katları dolaştı ve
bir sedyenin üstünde kızını gördü.Koşarak yanına gitti ellerini
tutup ağlamaya başladı.Kız bi an gözlerini açıp babasına baktı
ve''özr dilerim''diyip devam etti;''bugünü seninle kutlamak
istemiştim her baba kız gibi ama sen gene aynı şeyi
yaptın...Bana arabanın anahtarlarını uzatmak yerine ellerini
uzatsaydın belkide şimdi burda değil,evimizde olucaktık''dedi
ve gözlerini kapadı...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder