31 Mayıs 2011 Salı

ÖYKÜ

Yagmurlu bir günde dışarı çıkıp bişey yapasım gelmemişti, ve klasik bir türk filmi izlerken aklıma bi öykü yazmak geldi kısa ama sizinle paylaşmak istedim. Genç kız hazırlandı.Son kez çıkmadan bir daha aynaya baktı ve''işte oldu''diyerek odasından çıktı.Aşağı indiğinde babasının onu kapıda beklediğini gördü.''İyi geceler''diyerek yanından geçti ve kapıdan çıkarken babasının''bi saniye''dediğini duydu.Babası kızına yıllardır hayal ettiği hediyesini nihayet vermişti.Arabasının anahtarını uzattı ve''doğum günün kutlu olsun kızım''dedi.kız biraz mutlu biraz mutsuz bir yüz ifadesiyle teşekkür edip babasının yanağına bir öpücük kondurup buruk bir şekilde evden ayrıldı.Baba,yıllarca kızının yanında olmamış ve hep pahalı hediyelerle onu avutmaya çalışmıştı ama bunun farkında bile değildi.
 Evde yalnız kalan baba koltuğuna oturdu televizyonu açtı.O saatte sürekli haber olduğu için içi sıkılarak televizyonu kapattı ve uyumak için üsk kata çıkmak üzereyken telefon çaldı.Söylenerek telefonu açmaya gitti ve telefonu açınca olduğu yerde kalakaldı.Aceleyle evden çıktıı,arbanasına bindi,hayatında hiç kullanmadığı kadar hızlı kullandığı arabayı bir hastahanenin önünde durdurdu.Aceleyle katları dolaştı ve bir sedyenin üstünde kızını gördü.Koşarak yanına gitti ellerini tutup ağlamaya başladı.Kız bi an gözlerini açıp babasına baktı ve''özr dilerim''diyip devam etti;''bugünü seninle kutlamak istemiştim her baba kız gibi ama sen gene aynı şeyi yaptın...Bana arabanın anahtarlarını uzatmak yerine ellerini uzatsaydın belkide şimdi burda değil,evimizde olucaktık''dedi ve gözlerini kapadı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder